داغـــلاردا  اکين  اولماز

اودلو سؤزلر یاناراؤره کده - بخش99

داغـــلاردا اکين اولماز

هئچ کيم سن تکين اولماز

گؤزلريم گوزلــــــرينه

باخماسا ساکــن اولماز

ترجمه

کوه محل زراعت نیست

هیچ کس در زیبایی وملاحت همانند تونیست

چشمانم ذوب درچشمانت است

اگر ننگرد ساکت نمی شود

ازعهد ازل نقاش ازلی چنین ترسیم کرده است که درکوه و دشت ودمن هرچه که وجود دارد ودیده می شود ازجوهره او نشئت گرفته است آنچه که دردرون دارد متعلق به خود نیست بلکه به ذات لایزال تعلق دارد اوهرچیز را درجای و مکان خاصی خودقرارداده , رشد ونمو آن چیز درهمان مکان امکان پذیراست درجای دیگر مخدوش می گردد وباید باروش خاصی به راهش ادامه دهد

ازمسیرتعیین شده نباید منحرف شد نتیجه انحراف خسارت سنگینی دارد گرچه ظاهرش جذاب ودوست داشتنی است اما ذات و درونش بیانگر حالات دیگراست نباید فریب ظاهر را خورد درکشاکش روزگار ظاهرپرستان وفریب خوردگان جزء باختگانند گذرزمان واقعیات آن را اثبات کرده است

اگر لحظه آنی رادرنظربگیریم حالمان زاراست , شاید چندروزی خوش باشیم خوشی با خوشبختی فرق دارد عاقبت خوشی ها روبه پایان است , خوش ساختگی فرجامش درد و رنج است , دراین بایاتی تاکید خاصی به کوه ها شده است , منظور ازکوه و زراعت وچشم وزیبایی چشم ونگاه کردنها وآه و حسرتها بیانگر حالات خاص است

این حالات دردرون انسان خودساخته وبابصیرت غوغامی کند واورابه سوی یافتن گم شده اش سوق می دهد , الفاظ ظاهری این بایاتی خطاب به معشوق زمینی است , ازدوست داشتن ها می گوید ازنگاه عاشقانه دم می زند ولی فرجام ونهایت این نگاه ها ودوستی ها و سوز و گدازها زمینی به مافوق آن متصل است اگر مافوق نباشد وصال زمینی بعداز گذشت زمان روبه سردی و انجماداست دیگر اثری از آن دوستی ها ی هیجان انگیز ومهرها و محبت ها ی آنچنانی نیست

باید تمرکز خودرا روی مافوق و معشوق اصلی برد آنچه که درمعشوق اصلی وجود دارد درهیچ چیز نیست

+ نوشته شده در دوشنبه چهارم اردیبهشت ۱۴۰۲ ساعت 15:53 توسط علی روحی  |