چو باشد کسی طالب آخرت 

جویای آخرت به آرزویش می رسد و از دنیا آنچه برایش مقدرشده باشد به او داده می شود

چو باشد کسی طالب آخرت       به مقصود خود اورسد عاقبت

زدنیا  برد بهره خویش نیز        به میزان تقدیر  آن با تمیز

نقل از کتاب هزارگوهر منتخب کلمات قصارنهج البلاغه ص245

آنچه که مهم است داشتن نیت وانگیزه درکاراست , کسی که به عاقبت زندگی فکرمی کند بدین معنی نیست که همه چیز را ترک کند ودرگوشه ای بنشیند ومنتظرروزی باشد , عالم طبیعت محل جنب و جوش وکارو تلاش است بدون فعالیت کسی به جایی نمی رسد پس اساس زندگی درتداوم کارو تلاش است

ادامه حیات بدون کارممکن نیست باید کارکرد تا به آسایش و رفاه رسید ولاکن دراین رفاه برای انسان اندازه ای معین شده ونمی تواند به چیز های زیاداز حد تعیین شده دست یابد , گاهی اوقات انسان به ثروت هنگفتی می رسد ولی نمی تواند از تمام دارایی خود بطور کامل بهرمند شود وفقط به اندازه تعیین شده دسترسی دارد

انسان عاقل وخالص خوب می داند که اموال دنیاماندگارنیست هرچه که دارد باید روزی به دیگران واگذارکند و برود البته منظور این نیست که از کارکردن و تلاش برای تامین معاش دست برداردهدف اصلی تغییردادن جهت کاراست شب روزباید تلاش کنیم ولی هدف و انگیزه مان خدایی باشد و بخاطر خدمت به مردم باشد وکارمان صرفا بخاطر کسب روزی خود نباشد تامین این روزی درجای دیگراست و از دست مان خارج است

 درظاهر ماازطریق کارکردن به درآمدی می رسیم ولی هزینه کرداین درآمد در دست خودمان نیست درحین اقدام به چیزهای می رسیم که از قبل پیش بینی نکرده بودیم هرچقدر درزندگی دقیق باشیم و تمام مراحل آن رابسنجیم بازهم نمی توانیم بیش از اندازه مقررشده از اندوخته خود بهرمندشویم بنابراین روزی ما از جای دیگر تعیین می شود

آدرس ما

http://mamshoug.blogfa.com/

https://www.instagram.com/a1341m1368p1372/

https://twitter.com/i5z78wsthql5mxn

ندای عشاق...