کجارفت آن کاونمودی بنا  

کجارفت آن کاونمودی بنا

زفولاد و آهن بسی قلعه ها

برافراشت آن را بسوی فلک

برآن نقشها از طلا کرد حک

نقل از کتاب هزارگوهرمنخب کلمات قصارنهج البلاغه ص 124

درخلقت آفرینش اسرار خاصی نهفته است , دروجود انسان خواسته های متنوعی درجریان است که مسیر اورا مشخص و معین ساخته و اورا به ورطه هلاکت ویا به جایگاه اعلی سوق می دهند , بستگی به نوع انتخاب دارد اگر بدنبال خواهش های مثبت وسازنده باشد دررشد واعتلای او موثر است وبرعکسش تنزل و سقوط است . بنابراین ساختن قلعه محکم وکاخ و عمارت درجای خودش ارزشمند است ولی اگر هدف اصلی باشد مسیر انسان را به سوی شقاوت و بدبختی تغییرمی دهد مانع اصلی رشد و سعادت است , البته منکر فعالیت خوب و سازنده نیستیم چون هدف اصلی خلقت انسان همانا خلاقیت و تلاش مستمر است که نهایتش تکامل است , ولی این آبادی و عمران باید معقولانه وبخاطر رفاه عمومی انجام شود , اگر هدف اصلی تکاثر ثروت وغارت وچپاول حقوق مردم وایجاد فاصله طبقاتی فاحش باشد چنین اقدامات نه تنهاممدوح نیست بلکه مذموم است , اگر درساخت بناها وقلعه و کاخ ها ظلم مضاعفی به مردم شود ومردم ازامکانات خدادادی محروم شوند , سازندگان این نوع بناها و عمارت ها عمرخودرا تباه کرده اند وباید پاسخگوی اعمال ننگین خود باشند وروزی ازکرده خودپشیمان شده و حسرت اتلاف بیهوده عمررا خواهند خورد که این همه ثروت ذخیره کرده ایم بناو کاخ و قلعه ساختیم که بخاطر چه چیزی , باید به وراث واگذارکرده ودست خالی ازاین دنیا کوچ کنیم .

نتیجه : باید عاقلانه زندگی کرد بنارا برای بنا نخواست , کاخی که برپایه ظلم و ستم بناشود عاقبت بناکننده آن در آتش است , ثروتی که از راه حرام احرازشود وحقوقی که نجومی باشد حاصل آن نابودی است , گرچه بعضی ها به ظاهرمرفهند اما د رباطن می سوزند و خاکستر می شوند .

+ نوشته شده در جمعه بیست و چهارم فروردین ۱۴۰۳ ساعت 12:54 توسط علی روحی  |